روان شناسی ورزشی عبارت از مطالعه نحوه تاثیر روان شناسی بر روی ورزش ها، عملکرد ورزشی، تمرین و فعالیت فیزیکی می باشد. برخی از روان شناسان ورزشی با ورزشکاران حرفه ای و مربیان همکاری می کنند تا عملکرد آنها را تقویت کنند و انگیزه آنها را افزایش دهند.
سایر متخصصان از ورزش و تمرین به عنوان ابزاری برای بهبود زندگی و سلامت کلی افراد در زندگی شان استفاده می کنند.
اغلب روان شناسان ورزش های تخصصی به ورزشکاران کمک می کنند تا با فشار شدیدی که در نتیجه رقابت ایجاد می شود، مقابله کنند و بر روی مشکلات تمرکز و انگیزه غلبه کنند.
همچنین آنها با ورزشکاران همکاری می کنند تا عملکرد آنها را تقویت کنند و آسیب های موجود را درمان کنند. ولی روان شناسان ورزشی فقط با نخبگان و ورزشکاران حرفه ای کار نمی کنند. همچنین آنها به افراد عادی کمک می کنند تا نحوه لذت بردن از ورزش را یاد بگیرند و به آنها آموزش می دهند تا یک برنامه ورزشی منظمی داشته باشند.
تاریخچه
روان شناسی ورزشی یک رشته تقریبا جوانی در روان شناسی می باشد. کارل دیم در سال 1920 اولین کتابخانه روان شناسی ورزشی در سطح جهانی را در باشگاه ورزشی دئوچ در برلین، آلمان ایجاد کرد.
در سال 1925، دو آزمایشگاه روان شناسی دیگری افتتاح شدند – یکی از آنها توسط آ. زد. پونی در موسسه فرهنگ بدنی در لینگارد و دیگر توسط کلمن گریفیت در دانشگاه ایلینویز.
گریفیت در سال 1923، اولین دوره روان شناسی ورزشی را ارائه کرد و بعدا اولین کتاب را با عنوان روان شناسی مربیگری (1926) چاپ کرد. متاسفانه موسسه گریفیت به دلیل کمبود بودجه در سال 1932 بسته شد.
بعد از آنکه موسسه بسته شد و تا زمانی که دوباره علاقمندی زیادی به احیای چنین موسساتی در سال 1960 صورت بگیرد، تحقیقات بسیار محدودی در حوزه روان شناسی ورزشی صورت گرفته بود.
فروسیو آنتونلی انجمن بین المللی روان شناسی ورزشی (issp) را در سال 1965 تاسیس کرد و روان شناسی ورزشی در دهه 1970 وارد دوره های دانشگاهی دانشگاه های آمریکای شمالی شد.
اولین روزنامه آکادمیک به اسم روزنامه بین المللی روان شناسی ورزشی در سال 1970 تاسیس شد و بعد از آن روزنامه روان شناسی ورزشی در سال 1979 به وجود آمد.
در دهه 1980، روان شناسی ورزشی بیشتر مورد توجه قرار گرفت و همزمان با آن محققان زیادی شروع به بررسی این موضوع کردند که روان شناسی به چه نحوی می تواند منجر به بهبود عملکرد ورزشی شود و همچنین ورزش به چه نحوی می تواند برای افزایش بهزیستی روانی و کاهش دادن سطح استرس موجود به کار گرفته شود.
روان شناسی ورزشی امروزی
روان شناسی ورزشی امروزی یک زمینه کاملا گسترده ای می باشد. در حالی که پیدا کردن روش هایی برای کمک به ورزشکاران بخش مهمی از روان شناسی ورزشی می باشد، کاربرد ورزش و فعالیت فیزیکی برای تقویت زندگی افراد غیرورزشکار هم از جمله کاربردهای مهم دیگر این رشته می باشد.
موضوعات اصلی
موضوعات مختلفی وجود دارند که مورد علاقه خاص روان شناسان ورزشی می باشند. برخی از متخصصان بر روی یک حوزه خاص متمرکز می شوند، در حالیکه سایر متخصصان یک حوزه گسترده ای از تکنیک ها را مورد مطالعه قرار می دهند.
• تصویرسازی ذهنی: شامل تجسم انجام یک وظیفه، همانند مشارکت در یک اتفاق ورزشی یا انجام موفق یک مهارت خاص می باشد.
• انگیزه: یک موضوع اصلی در روان شناسی ورزشی عبارت از مطالعه انگیزش های موجود و هر دو مورد انگیزش های درونی و خارجی می باشد. انگیزش های بیرونی عبارت از پاداش های خارجی، همانند جایزه ها، پول، مدال ها یا شهرت اجتماعی می باشد.
انگیزش های درونی عبارت از انگیزه هایی هستند که از درون فرد ایجاد می شوند، همانند تمایل شخصی برای پیروزی یا احساس غرورر که از اجرای یک مهارت به دست می آید.
• تمرکز توجه: شامل توانایی لازم برای عدم توجه به موارد گمراه کننده، همانند شلوغی سر و صدای طرفداران و توجه متمرکز بر روی وظیفه در دسترس می باشد.
مشاغل
تبدیل شدن به یک روان شناس ورزشی می تواند یک گزینه شغلی هیجان انگیزی برای دانشجویان روان شناسی باشد، به خصوص افرادی که علاقه شدیدی به فعالیت ورزشی و فیزیکی دارند.
انجمن روان شناسی آمریکا روان شناسی ورزشی را به عنوان یک "شغل داغ" معرفی کرده است و بیان کرد افرادی که در بخش های ورزشی دانشگاه ها فعالیت می کنند، حقوق سالیانه 60 هزار دلار تا 80 هزار دلار دارند.
در صورتی که به این شغل علاقمند باشید، سعی کنید که اطلاعات بیشتری را در مورد الزامات آموزشی، وظایف شغلی، حقوق ها و سایر بخش ها به دست بیاورید.
نویسنده: کندرا چری
آخرین به روز رسانی: 31 اکتبر 2018
نظرت چیه؟